-
1 pokiwać
глаг.• покивать* * *сов. покивать; помахать;\pokiwać głową покивать головой; \pokiwać ogonem повилять хвостом
+ pomachać* * *сов.покива́ть; помаха́тьpokiwać głową — покива́ть голово́й
pokiwać ogonem — повиля́ть хвосто́м
Syn: -
2 wag
[wæg] 1. vt 2. vi* * *[wæɡ] 1. past tense, past participle - wagged; verb((especially of a dog's tail) to (cause to) move to and fro, especially from side to side: The dog wagged its tail with pleasure.) merdać2. noun(a single wagging movement: The dog's tail gave a feeble wag.) merdnięcie
См. также в других словарях:
pofajtać — dk I, pofajtaćam, pofajtaćasz, pofajtaćają, pofajtaćaj, pofajtaćał pot. «fajtnąć kilka razy; pomachać, pokiwać» Pofajtać nogami. Pies pofajtał ogonem … Słownik języka polskiego
